سلامت نیوز:مهدی اسفندیار در وبلاگ سلامت از نگاه ملی نوشت : نامه ی وزیر بهداشت به رئیس سازمان صدا و سیما بسیار تامل برانگیز است, برای آنانکه درد سخن گفتن دارند, در وزارت بهداشت و در جایی که به اذعان بیشتر کادر درمانی هیچ فریادی جز فریاد پزشکان به گوش نمی رسد, هنرمندی که تا کنون تمام ارکان حکومت حکومت را نقد کرده است, آمده است تا سخن بگویند .

از درد زیر میزی از درد بیمارانی که سرگردان مطب ها هستند ، از درد ویزیتهای یک دقیقه ای, از درد پرستارانی که این روزها به حداقل هایی راضی شده اند, از گروههای پیراپزشکی و مامایی و ... که هیچ مجال سخن گفتن نداشتند.

صدا و سیمای ما به قدمت عمر خود ، خواسته که یکبار از دریچه هنر جبران بغض های فرو خفته ای را کند که مجال هیچ گفتنی را نداشته اند! از هیاهوی مردمی که در تک برنامه های بیست و سی ذره ای از بیکران دردهایشان مطرح شده است. حالا آقای وزیر نگران است. نگران چه چیزی؟؟؟ در این کشور روحانیت هم با برنامه ای مثل مارمولک به نقد و بررسی سپرده شده است, معلم و پرستار و رزمنده و ..... این چه قداستی هست که شما را آشفته کرده است؟؟؟ این چه دغدغه ای است که یک هنرمند به قول آقای وزیر ارزشمند برای جامعه ی پزشکی درست کرده است؟

کدام پرده از این سریال به نمایش گذاشته شده است که اینگونه نگرانی ایجاد کرده است؟؟؟ این چه سرمایه ی مهمی هست و چه اعتمادی است که با یک سریال به باد خواهد رفت ؟؟؟؟

 آقای وزیر این چه نگرانی است که مردم را به شوق آورده و برای دیدن آن منتظرند اما شما نگرانید؟ مطمئن باشید که این مردم فهیم و آگاه اگر به مقدساتشان  توهین شود به پا خواهند خواست .

مگر آنکه نگران باشید که مشت شما خالیست؟ اگر چنین باشد این مشت خالی را تا کی می توان بسته نگه داشت و در غالب کلیشه های نخ نمای تکریم بیمار و ادعای جامه ی عمل پوشاندن به سخنان رهبری در دردی جز درد بیماری نداشتن بیماران, از حقوق ملت بی خیال شد؟

آقای وزیر آیا حق نداریم از هنرمندان این کشور بخواهیم که به تصویر بکشند نظام سلامتی را که یک و نیم برابر بودجه وزارت آموزش و پرورش ( که بیش از یک میلیون کارمند و هفده میلیون دانش آموز دارد) از بودجه کشورمان ارتزاق می کند؟

آیا حق نداریم که بدانیم سیمای نظام سلامتی که ده درصد از هدفمندی یارانه ها و دو درصد از مالیات بر ارزش افزوده را که از سبد خرید زنان و مردان کارگر و معلم می برد, اکنون در چه وضعیتی است؟

آقای وزیر از چه نگرانید؟ از طرح تحول سلامت که مدعی بودن منطق و علم پشت آن هستید ,چه نگرانی دارید؟

آقای وزیر هر شب و هر روز در سیما در حال سخن گفتن و دفاع از حوزه ی پزشکان هستید اما  این حق را به رسانه ی ملی نمی دهید که سیزده شب از زبان هنر با شما سخن بگویند؟

 چرا وقتی پرستار در نقش زن دوم بود هیچ سخن از اعتماد متقابل نشد و حالا مگر قرار است که چه اتفاقی بیفتد که وزیر دولتِ مدعی آزادی اندیشه نامه سرگشاده به رئیس سازمان صدا و سیما می نویسد از عواقب سریالی پخش نشده نگران است؟

پیوند زدن طرح تحول سلامت و سیاست های ابلاغی رهبر انقلاب به یک سریال که بیانگر ادعای تحت الشعاع قرار گرفتن نظام سلامت پی ریزی شده ی شماست, آنقدر بی اساس و واهی هست که هیچ مجالی برای اندیشیدن نمی گذارد؟

 از سخن گفتن با شما سودی نمی بینم چه آنکه می دانم مرا نیز مثل چون نمایندگان ده ها هزار پرستار تجمع کرده در جلوی نهاد ریاست جمهوری اندک خواهید شمرد.

اما خطاب به آقای سرافراز میگویم به شعور هنرمندان احترام بگذارید که می دانم با تجربه کار در سطح جهانی به خوبی می دانید که اگر رسانه درد مخاطب را نگوید مخاطب پای بیگانه خواهد نشست.

این حق مردم است که از رسانه ی ملی خودشان درد ها را بشنوند.

آقای سرافراز هنر را از دست اندازی منافع شخصی و صنفی و گروهی حراست و پاسبانی کنید.

ما منتظر تماشای استقلال مدیریت سازمان صدا و سیما و هنر بازیگران و کارگردانان وطنی هستیم و امید داریم خدا و دعای مردم دردمند پشت و پناه شما باشد.